نکات و خطرات ترکیبات پرفلوئوروشده (PFAS) مانند PFOA و PFOS در آب آشامیدنی
۱. نکات و خطرات ترکیبات پرفلوئوروشده (PFAS) مانند PFOA و PFOS در آب آشامیدنی
- ویژگیهای شیمیایی و پایداری - PFAS گروهی از ترکیبات شامل زنجیرههای هیدروکربنی با اتمهای فلوئور جایگزینشدهاند؛ مهمترین نمونهها PFOA (پرفلوئورواکتاناسید) و PFOS (پرفلوئورواکتانسولفونات) هستند. 
- پیوند C–F قویترین پیوند آلی است؛ در نتیجه PFAS بسیار پایدار و زیستتجمعپذیرند. 
 
- اثرات زیستپزشکی و سمیّتی - تجمع در بدن: نیمهعمر زیستی PFOA در انسان ~ ۳–۴ سال، PFOS ~ ۵ سال. 
- اختلالات هورمونی: تداخل در محور تیروئید و استروژن، کاهش تراز هورمونهای تیروئیدی T₄/T₃. 
- سمیت مزمن: مطالعات اپیدمیولوژیک ارتباط PFAS با افزایش کلسترول خون، افزایش خطر سرطان کلیه و بیضه، افت ایمنی واکسیناسیون در کودکان، کاهش باروری و وزن تولد پایین را نشان میدهند. 
 
- استانداردها و راهنماییها - WHO: پیشنهادی برای مجموع PFOA+PFOS ≤ 0.1 µg/L 
- EPA آمریکا (Lifetime Health Advisory): PFOS و PFOA هرکدام 0.004 µg/L (4 ng/L) 
- اتحادیه اروپا: 0.1 µg/L برای مجموع 20 PFAS منتخب در آب آشامیدنی 
 
۲. شیوههای تصفیه و حذف PFAS
- جذب سطحی با کربن فعال گرانول (GAC) - حذف مؤثر PFOS (زنجیره طولانی) تا > 90 ٪؛ برای PFOA (زنجیره کوتاه) کارایی کمتر است. 
- نیاز به تعویض دورهای ستون و مدیریت پساب ثانویه. 
 
- رزینهای تبادل یونی آنیونی قوی (SAX/IEX) - حذف > 95 ٪ گونههای زنجیره بلند و کوتاه؛ امکان بازیابی و احیای رزین. 
 
- اسمز معکوس (RO) و نانوفیلتراسیون (NF) - حذف بالای > ۹۰–۹۸ ٪ برای اکثر PFAS؛ تولید آب پساب شور با تمرکز بالا. 
 
- الکتروشیمیایی (Electrochemical Oxidation) - در محلول آبی یا بر روی الکترود ویژه (مثلاً بوروئیدی) PFAS را به CO₂ و فلوئوراید میشکند؛ فناوری در حال توسعه با مصرف انرژی نسبتاً بالا. 
 
- پیرولیز و سوزاندن با دمای بالا - برای لجن و رسوبات حاوی PFAS؛ دماهای > 1,000 °C برای شکست پیوند C–F مورد نیاز است. 
 
- Advanced Oxidation Processes (AOPs) - بهتنهایی معمولاً کافی نیستند، اما در ترکیب با فرایندهای دیگر (مثلاً پلیفلوئوراید تجمیعی) میتوان راندمان را افزایش داد. 
 
۳. روشهای اندازهگیری آزمایشگاهی
- LC–MS/MS (EPA Method 537.1 / 533.0) - جداسازی و کمیسازی PFOA, PFOS و دهها PFAS دیگر در سطح ng/L. 
 
- HRMS (High‑Resolution MS) - کشف PFAS ناشناخته و اصطلاحاً “Unknown Peak Screening”. 
 
- TOP Assay (Total Oxidizable Precursor Assay) - اکسیداسیون پیشتصفیه PFAS پیشماده (Precursors) به PFAAs قابلاندازهگیری → برآورد بار کلی «قابلیت آزادسازی». 
 
- Combustion Ion Chromatography (CIC) - اندازهگیری مجموع فلوئوراید – تعیین «Total Organic Fluorine» (TOF) و «Extractable Organofluorine» (EOF) 
 
- ELISA Kits و Bioassays - کیتهای ایمونولوژیک برای PFOA/PFOS: غربالگری سریع (حد تشخیص ~ 1–10 ng/L)، نیاز به تأیید LC–MS/MS. 
 
۴. روشهای سنتی حسی و چشمی
- بو و طعم: - PFAS در سطوح محیطی بیبو و بیطعم هستند و هیچ نشانه حسی مستقیم ندارند. 
 
- رنگ و کدورت: - آب آلوده به PFAS شفاف و بیرنگ باقی میماند؛ هیچ تغییر ظاهری ایجاد نمیکند. 
 
۵. سایر روشهای ساده و پیشرفته
- نوارهای تست میدانی (Test Strips / Pocket Sensors) - پوشش رزین SAX یا حسگر اپتیکی با انتخابپذیری محدود؛ تغییر رنگ در مقابل PFOS/PFOA ≥ 0.1 µg/L. 
 
- µPADs (Microfluidic Paper‑Based Devices) - استفاده از آنتیبادیها یا MIP برای تشخیص رنگسنجی PFAS در پلاسما یا آب. 
 
- Passive Samplers (POCIS / SPMD) - جذب پیوسته PFAS از جریان آب برای دورههای 14–28 روزه → نمونهبرداری با غلظتسازی بالا. 
 
- آنالیز فلوئوراید آزاد (Ion‑Selective Electrode) - پس از اکسیداسیون پیشتصفیه (AOP یا خورشیدی) برای تخمین TOF; نتیجه نیمهکمی. 
 
۶. علائم و نشانههای محیطی وجود PFAS
- منابع آلودگی - پایگاههای هوایی و کاربری AFFF (کفهای آتشنشانی)، کارخانههای تورتوژنی و رنگسازی، محلهای دفن ضایعات الکترونیکی و صنایع تفلونکاری. 
 
- اثر بر اکوسیستم آبی - تجمع PFAS در بافت ماهیها (ماهی قزلآلا، سالمون) و آبزیان بالادستی; قابلیت زیستفراگیری در زنجیره غذایی. 
- سمیت حاد برای Daphnia magna (LC₅₀ ~ 10–100 µg/L بسته به PFAS) و کاهش بقای لارو ماهیان. 
 
- شاخصهای شیمیایی و بیوشیمیایی - نسبت PFOS/PFOA بالا در آبهای اطراف پایگاههای آتشنشانی. 
- افزایش آنزیمهای کبدی (ALT/AST) و تغییرات در بیان ژنهای حامل PPARα در ماهیها و جوندگان. 
 
جمعبندی مهندسی:
نظر به پایداری و زیستتجمع PFAS، پایش دورهای آب آشامیدنی با ترکیبی از «LC–MS/MS + TOP Assay + CIC» و استفاده از سامانههای چندمرحلهای «رزین IEX + GAC + RO + الکتروشیمی» برای حذف مؤثر این ترکیبات ضروری است. در شرایط میدانی میتوان از test strips و passive samplers برای غربالگری اولیه بهره برد و نمونههای مشکوک را جهت تأیید دقیق به آزمایشگاههای مرجع ارسال نمود.




