نکات و خطرات گلیفوزات (Glyphosate) در آب آشامیدنی
۱. نکات و خطرات گلیفوزات (Glyphosate) در آب آشامیدنی
- ویژگیهای شیمیایی - گلیفوزات (N‑(فوسفونومتیل)گلیسین) یک علفکش وسیعالطیف است که بهصورت نمکهای ایزوپروپامینیوم یا آمونیومی تجاری عرضه میشود. 
- نسبتاً قطبی و محلول در آب (حدود ۱–۱۲ g/L بسته به pH)، با پایداری شیمیایی متوسط در محیطهای خنثی. 
 
- منشأ ورود به آب - شستشوی مزارع پس از سمپاشی، رواناب خاکهای کشاورزی، نشت از مخازن ذخیره و ایستگاههای پمپاژ سموم 
 
- خطرات بهداشتی - حاد: در آب با غلظتهای زیر 1 mg/L معمولاً سمیت حاد قابلملاحظه ندارد. 
- مزمن: برخی مطالعات اپیدمیولوژیک ارتباط احتمالی با اختلالات کلیوی–کبدی، اختلالات هورمونی و سرطانهای خاص (گروه 2B IARC) را بررسی کردهاند؛ اما شواهد قطعی هنوز مورد بحث است. 
- تأثیرات بومشناختی: سمیت بالا برای بیمهرگان آبزی (Daphnia spp.) و جلبکهای فتوسنتزکننده در غلظتهای چند میلیگرمبرلیتر. 
 
- استانداردها و حد مجاز - WHO: ۰.۷ mg/L (Guideline) 
- EPA آمریکا: ۰.7 mg/L (MCLG) و ۷ mg/L (MCL) 
- اتحادیه اروپا: ۰.1 µg/L برای مجموع گلیفوزات و متابولیت آمید آمینومتیلفسفونیک (AMPA) 
 
۲. شیوههای تصفیه و حذف گلیفوزات
- جذب سطحی (Adsorption) - کربن فعال گرانول (GAC): حذف ۵۰–۷۰ ٪ بسته به زمان تماس و دانهبندی 
- بیوچار اصلاحشده: با گروههای عاملی آهنی یا آمینی برای جذب انتخابی گلیفوزات 
 
- فرآیندهای غشایی (Membrane Processes) - اسمز معکوس (RO): حذف > ۸۰ ٪ 
- نانوفیلتراسیون (NF): حذف ۵۰–۶۵ ٪ بسته به ممبران 
 
- اکسیداسیون پیشرفته (AOPs) - O₃/H₂O₂ یا UV/H₂O₂: تجزیه رادیکالی پیآمدهای فسفونیک و شکستن پیوند C–N 
- فنتون (Fe²⁺/H₂O₂): راندمان تخریب ۶۰–۸۰ ٪ در pH اسیدی 
 
- کاتالیز بیولوژیک (Biodegradation) - باکتریهای تخصصی (مثل Pseudomonas sp.، Agrobacterium sp.) که قادر به هضم پیشرط فسفونیک و تولید AMPA و CO₂ هستند 
- راکتور بیوفیلتر با تأمین اکسیژن و مواد مغذی ثانویه 
 
- رسوبدهی شیمیایی (Co‑precipitation) - افزودن آلومینیم سولفات یا آهن کلرید → جذب همراه با فلوکهای هیدروکسیدی 
 
۳. روشهای اندازهگیری آزمایشگاهی
- LC–MS/MS - روش استاندارد برای تفکیک گلیفوزات و متابولیت AMPA؛ حد تشخیص ~ 0.01–0.05 µg/L 
 
- ELISA Kits - کیتهای ایمونوسانتیفیکسی: غربالگری سریع با حد تشخیص ~ 0.1 µg/L 
- مناسب نمونههای میدانی؛ تأیید با LC–MS/MS الزامی است 
 
- Ion Chromatography (IC) Coupled with MS - جداسازی آنیونی فسفونات و آمینومتیلفسفونیک 
 
- Colorimetric Methods - واکنش گلیفوزات با نیترات نقره یا معرفهای فسفونات → تشکیل کمپلکس فلزی قابلاندازهگیری در λ≈660 nm؛ حد تشخیص ~ 0.5 mg/L 
 
۴. روشهای سنتی حسی و چشمی
- بو و طعم: - گلیفوزات در غلظتهای محیطی بیبو و بیطعم است؛ هیچ نشانه حسی ندارد. 
 
- رنگ و کدورت: - آب حاوی گلیفوزات شفاف و بیرنگ باقی میماند. 
 
- آزمون سادهسازیشده (Field Test Kit) - افزودن معرف رنگسنج فسفونات (مثل نیترات نقره) و مشاهده تغییر رنگ زرد تا نارنجی (نیمهکمی) 
 
۵. سایر روشهای ساده و پیشرفته
- نوارهای تست (Test Strips) - آغشته به آنتیبادی گلیفوزات: تغییر رنگ متناسب با غلظت در محدوده ppb 
 
- µPADs (Microfluidic Paper‑Based Devices) - مناطق واکنش ELISA یا رنگسنجی فسفونات با خوانش موبایلی 
 
- سنسورهای الکتروشیمیایی - الکترودهای پوششدار با MIP برای گلیفوزات: پاسخ پتانسیلی یا جریان 
 
- Passive Samplers (POCIS) - جذب تدریجی گلیفوزات و AMPA روی رزین آنیونی در دوره ۷–۱۴ روزه؛ مناسب پایش بلندمدت 
 
۶. علائم و نشانههای محیطی وجود گلیفوزات
- منابع آلاینده - نزدیک مزارع ذرت، پنبه، کلزا و دیگر سطوح وسیع سمپاشیشده 
- جریانهای آب ناشی از بارندگی پس از کاربرد سموم 
 
- اثر بر اکوسیستم آبی - سمیت برای بیمهرگان (Daphnia magna) با LC₅₀ ≈ 10–40 mg/L 
- تجمع AMPA در بافت گیاهان آبزی و کاهش تنوع جلبکی 
 
- شاخصهای بیوشیمیایی - افزایش بیان ژنهای مرتبط با سمزدایی (پیرفت فسفوریلازها) در میگوها و ماهیان کوچک 
- تغییر در فعالیت آنزیمهای فسفاتاز در بافتهای کبدی 
 
جمعبندی مهندسی:
گلیفوزات بهدلیل محلولیت و پایداری متوسط در آب، نیازمند پایش دقیق با روشهای LC–MS/MS یا ELISA و استفاده از سامانههای ترکیبی «ADSORPTION (GAC/Biochar) + AOP + BIODEGRADATION + RO/NF» برای حذف مؤثر آن و متابولیت AMPA است. در میدانی، µPADها و نوارهای تست میتوانند برای غربالگری اولیه بهکار روند و نمونههای مشکوک را برای تأیید قطعی به آزمایشگاه ارسال نمود.




