نکات و خطرات DDT و متابولیتهای آن در آب آشامیدنی
۱. نکات و خطرات DDT و متابولیتهای آن در آب آشامیدنی
- ساختار و گونهها - DDT (۱،۱،۱‑تریکلرو‑۲،۲‑بیس(پ‑کلروفنیل)اتان) و دو متابولیت اصلی آن: DDE (دوکلرودیکلرودیفنواتیلن) و DDD (دوکلرودیکلرودیفناتان). 
- پایداری شیمیایی بالا و چربیدوستی قوی (log Kow≈6–7) که منجر به زیستتجمع و زیستفراگیری میشود. 
 
- اثرات زیانبار بر سلامتی - سرطانزایی احتمالاً انسانزا (IARC گروه 2A برای DDT)؛ مطالعات حیوانی: سرطان کبد و لنفوم. 
- اختلالات غدد درونریز: اثرات استروژنی، کاهش کیفیت اسپرم، اختلالات باروری 
- مصرف مزمن: آسیب کبدی (افزایش ALT/AST)، نابسامانی عصبی–رفتاری (تحریکپذیری، سردرد) 
- کودکان: تاخیر رشدی، اختلالات موتور حرکتی و کاهش IQ 
 
- استانداردها و حد مجاز - WHO: ۱ µg/L (حد راهنمایی) 
- EPA آمریکا: ۰.00005 mg/L (DDT MCL) 
 
۲. شیوههای تصفیه و حذف DDT
- جذب سطحی (Adsorption) - کربن فعال گرانول (GAC): حذف ۷۰–۹۵ ٪ بسته به زمان تماس و دانهبندی 
- رزینهای تبادل یونی غیرقطبی: جذب گزینشی هیدروفوبیک 
 
- اسمز معکوس و نانوفیلتراسیون - RO حذف > ۹۰ ٪ DDT/DDE/DDD 
- NF حذف ۶۰–۸۰ ٪ بسته به وزن مولکولی و ساختار 
 
- اکسیداسیون پیشرفته (AOPs) - UV/TiO₂ یا O₃/H₂O₂: شکست حلقه آروماتیک و کلینهشدن مارپیچی 
- پیرولیز کنترلشده برای رسوبات متمرکز 
 
- کوآگولاسیون/فلوکولاسیون + تهنشینی - افزودن آلومینیوم یا آهن(III) کلراید → جذب همزمان DDT روی فلوکها → رسوب و شفافسازی 
 
- بیورمدیشن (Bioremediation) - قارچهای سفیدپژوه (Phanerochaete chrysosporium) و باکتریهای احیاکننده (Dehalococcoides spp.) 
- راکتور بیوفیلتر یا بیوراکتور معلق با تأمین اکسیژن و مواد غذایی 
 
۳. روشهای اندازهگیری آزمایشگاهی
- GC–MS (EPA Method 8081B) - استخراج مایع–مایع با حلال غیرقطبی (هگزان) یا SPME → شناسایی و کمیسازی دقیق DDT و متابولیتها؛ حد تشخیص ng/L 
 
- GC–ECD (Electron Capture Detector) - حساسیت بالا برای ترکیبات هالوژنه؛ حد تشخیص ~ 0.01 µg/L 
 
- LC–MS/MS - بدون نیاز به مشتقسازی؛ تفکیک قدرتمند ایزومرها و حد تشخیص کم 
 
- ELISA Kits - کیتهای ایمونوسانتیفیکسی: غربالگری سریع با حد تشخیص ~ 0.1 µg/L 
 
- Bioassays (DR‑CALUX) - سلولهای گزارشگر AhR برای برآورد TEQ کل سموم آریلیک 
 
۴. روشهای سنتی حسی و چشمی
- طعم و بو - DDT و متابولیتها در غلظتهای محیطی بیبو و بیطعماند؛ هرگونه بوی روغنی یا تلخ در ppm بالا غیرقابلاتکا. 
 
- رنگ و کدورت - آب شفاف و بیرنگ باقی میماند؛ هیچ تغییر ظاهری ایجاد نمیشود. 
 
- آزمون میدانی ساده - عبور آب از کربن فعال و مشاهده تیرگی کربن (نشانهٔ کلی آلایندههای آلی) 
 
۵. سایر روشهای ساده و پیشرفته
- نوارهای تست میدانی (Test Strips) - آغشته به آنتیبادیهای مخصوص DDT/DDE: تغییر رنگ نیمهکمی در ppm 
 
- SPME–GC–MS میدانی - جذب غلظت بالا روی فیبر و حمل سریع به دستگاه پرتابل 
 
- Passive Samplers (POCIS) - جذب DDT و متابولیتها بر روی رزین پلیمر در دورههای ۷–۱۴ روزه → نمونهگیری بلندمدت 
 
- حسگرهای MIP (Molecularly Imprinted Polymers) - الکترودهای پوششدار با ساختار قالبزده مختص DDT → تغییر جریان الکتروشیمیایی 
 
۶. علائم و نشانههای محیطی وجود DDT
- تجمع در رسوبات - رسوبات گلآلود بستر رودخانه و مخزن: لایهبندی با Kd بسیار بالا 
 
- زیستفراگیری در زنجیره غذایی - تراکم DDT/DDE در بافت چربی ماهیان شکارچی (سالمون، ماهی سفید) و پرندگان آبزی (مرغان دریایی) 
- نازک شدن پوسته تخم پرندگان (مثلاً عقاب دریایی) بهدلیل DDE 
 
- شاخصهای بیولوژیکی - فعالیت ↑ آنزیمهای P450 در کبد ماهیها 
- کاهش نرخ بقای لاروی و اختلال در تولیدمثل در گونههای حساس 
 
خلاصه مهندسی:
با توجه به پایداری و زیستتجمع DDT و متابولیتها، پایش دقیق با GC–MS/ECD و ترکیب سامانههای «جذب سطحی + AOP + RO/NF + بیورمدیشن» برای حذف مطمئن و کاهش بار زیستی این سموم از آب آشامیدنی ضروری است. در میدانی، نوارهای تست و passive samplers ابزار غربالگری اولیهاند و برای تأیید نهایی باید نمونهها در آزمایشگاههای مرجع آنالیز شوند.




