نکات و خطرات تولوئن (C₇H₈) در آب آشامیدنی
۱. نکات و خطرات تولوئن (C₇H₈) در آب آشامیدنی
- ویژگیهای شیمیایی و منشأ - تولوئن یک ترکیب آروماتیک فرار (VOC) با نقطه جوش 110 °C و ضریب تقسیم آب/هوا بالا است. 
- منابع: نشت بنزین و نفتا، فاضلاب صنایع رنگ و رزین، ورود از طریق آبهای سطحی آلوده و بارش شیمیایی. 
 
- خطرات سلامتی - اثرات حاد: سردرد، تهوع، سرگیجه و تحریک دستگاه عصبی مرکزی در مواجهه کوتاهمدت با غلظتهای بالا. 
- اثرات مزمن: آسیب کبدی و کلیوی، اختلال حافظه و تمرکز، اختلالات عصبی–رفتاری (مطالعات در مواجهه شغلی). 
- سرطانزایی: تولوئن طبق IARC در گروه 3 (مشخصنشده) قرار دارد، اما تحقیقات در مدلهای حیوانی نگرانیهایی از اثرات طولانیمدت نشان دادهاند. 
 
- استانداردها و حد مجاز - WHO: ۷۰۰ µg/L (Guideline value) 
- EPA آمریکا: ۱ mg/L (MCL) 
- اتحادیه اروپا: ۱ mg/L برای مجموع تولوئن 
 
۲. شیوههای تصفیه و حذف تولوئن
- هوادهی و Air Stripping - برجهای تماس هوا–آب یا حبابزنی با هوا/نیتروژن: حذف تا > ۹۰ ٪ تولوئن 
- نیاز به جذب VOCهای خروجی بر روی کربن فعال 
 
- جذب سطحی (Adsorption) - کربن فعال گرانول (GAC): زمان تماس ≥ ۱۰ دقیقه برای حذف مؤثر 
- رزینهای زئولیتی/پلیمری اصلاحشده: جذب گزینشی ترکیبات آروماتیک 
 
- اسمز معکوس (RO) و نانوفیلتراسیون (NF) - RO حذف ۷۰–۹۰ ٪، NF حذف ۴۰–۷۰ ٪ بسته به ممبران 
- نیازمند پیشتصفیه برای حذف ذرات معلق 
 
- اکسیداسیون پیشرفته (AOPs) - UV/H₂O₂، O₃/H₂O₂ یا Fenton’s Reagent (Fe²⁺/H₂O₂): تخریب تولوئن به CO₂ و H₂O 
 
- بیورمدیشن (Bioremediation) - باکتریهای تخریبکننده (مثل Pseudomonas putida) در راکتورهای بیوفیلتر 
- کنترل pH (~7) و تأمین اکسیژن/کربن ثانویه 
 
۳. روشهای اندازهگیری آزمایشگاهی
- Purge‑and‑Trap GC–MS (EPA 524.2) - حد تشخیص ~ 0.2 µg/L 
 
- Headspace GC–FID - نمونه گرمشده و تعادل بخار؛ حد تشخیص ~ 1–5 µg/L 
 
- SPME–GC–MS (Solid‑Phase Microextraction) - مستقیماً جذب VOC روی فیبر SPME، حساسیت بالا و بدون حلال 
 
- GC–MS/MS - تفکیک دو مرحلهای برای حذف تداخلهای ماتریسی 
 
- Colorimetric/VOC Tubes - لولههای میدانی (Dräger/Tubes) با پیمانه جذب و معرف رنگی؛ تشخیص ppm 
 
۴. روشهای سنتی حسی و چشمی
- بو: - در غلظت µg/L طعمی ندارد؛ در ppm: بوی شیرین و شبیه رنگ و تینر قابل شناسایی است. 
 
- طعم: - در غلظتهای بالا ممکن است طعم روغنی یا تلخ خفیف حس شود، اما غیرقابلاتکا. 
 
- رنگ و کدورت: - آب حاوی تولوئن شفاف و بیرنگ است؛ هیچ تغییر ظاهری ایجاد نمیکند. 
 
۵. سایر روشهای ساده و پیشرفته
- نوارهای تست VOC (Colorimetric Tubes) - تغییر رنگ لوله براساس غلظت تولوئن (ppm)؛ مناسب غربالگری میدانی 
 
- µPADs (Microfluidic Paper‑Based Devices) - کانالهای کاغذی با مناطق جذب GAC و واکنش رنگی مخصوص VOC 
 
- Passive Samplers (SPMD, POCIS) - جذب پیوسته تولوئن در فاز لیپیدی یا رزینی برای نمونهبرداری طولانیمدت 
 
- حسگرهای الکتروشیمی پرتابل - الکترودهای پوششدار MIP (Molecularly Imprinted Polymers) برای تولوئن → تغییر جریان یا پتانسیل 
 
- سنسورهای نانوفناوری - نانوذرات طلا/نقره با لیگاندهای آروماتیک → تغییر جذب سطح پلاسمون 
 
۶. علائم و نشانههای محیطی وجود تولوئن
- منابع آلاینده - نزدیکی به پمپبنزینها، مخازن سوخت زیرزمینی، پالایشگاهها و صنایع رنگسازی 
 
- اثر بر آبزیان - سمیت حاد برای بیمهرگان (Daphnia magna) در غلظتهای > ۱۰۰ µg/L 
- اختلال در رشد و تولیدمثل ماهیان جوان 
 
- شاخصهای شیمیایی - نسبت تولوئن به سایر VOCهای نفتی (تولوئن/BTEX) بالا در نمونهها 
- همبستگی مثبت بین کل BTEX و شاخص TPH (Total Petroleum Hydrocarbons) 
 
- نشانههای هیدروژئوشیمیایی - کاهش اکسیژن محلول بهدلیل تنفس میکروبی و افزایش BOD در آبهای زیرزمینی آلوده 
- تغییر pH کمی اسیدی (pH 6–6.5) در پایپلاینهای با بیوفیلم 
 
جمعبندی مهندسی:
تولوئن در آب آشامیدنی بیرنگ و در غلظتهای پایین بیبو باقی میماند؛ حذف ایمن آن با ترکیب «هوادهی/Air Stripping + کربن فعال + AOP + بیورمدیشن» تضمین میشود. پایش دورهای با روشهای حساس GC–MS یا Headspace GC–FID و غربالگری میدانی با نوارهای تست VOC یا µPADها توصیه میشود.




