مرجع تخصصی آب و فاضلاب

این ترکیبات از پلی کندانساسیون (Polycondensation) دی اسیدها با دی ال ها به دست می آیند. مثلا از ترکیب اسید ترفتالیک و گلیکول که از فرآورده های نفتی می باشند طبق واکنش زیر پلی مری به دست می آید که الیاف آن بسیار مرغوب است و در انگلستان به آن تریلن(Terylene) و در فرانسه ترگال(Tergal) گفته می شود.

لازم به تذکر است در صورتی که دی اسید و دی ال کاملا به طور استئوکیومتری انتخاب گردیده باشد پلی کندانسای حاصله در خاتمه عمل دارای یک عامل اسیدی و یک عامل الکلی خواهد بود.

پلی استرها از متراکم شدن دی اسیدها با دی‌الها یا پلی‌الها بدست می‌آیند. دی اسیدها می‌توانند آلیفاتیک یا آروماتیک باشند. تهیه پلی استر ، جزو "پلیمریزاسیون مرحله‌ای یا تراکمی" می‌باشد. اگر در جریان واکنش پلیمریزاسیون ، بهمراه پلیمر ، مواد دیگری با اجرام مولکولی پایین تشکیل شوند و تغییر در ترکیب عنصری ساختمانی پلیمر حاصل شود، پلیمریزاسیون از نوع مرحله‌ای یا تراکمی بوده و منومرهای که بدین ترتیب پلیمریزه می‌شوند، حاوی دو و یا چند گروه عاملی‌اند.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

"پلی وینیل کلرید" که بیشتر با عنوان "pvc" یا "وینیل" شناخته شده است به طور اتفاقی در قرن نوزدهم توسط "هنری ویکتور ریگنالت" و "ایگن بایومان" کشف شد.این پلیمر گرمانرمی سخت.واکنش ناپذیر.دارای تنوع بسیار زیاد و ارزان قیمت است که در جامعه مدرن کاملا فراگیر شده و یکی از ارزشمندترین محصولات صنایع شیمیایی و پلیمری است.

تنوع محصولات ساخته شده از این پلیمر بسیار گسترده است:از صفحه های گرامافون تا لوله های اب و زه کشی.بطری ها.کارت های اعتباری.مواد ساختمانی.محصولات مصرفی.بسته بندی های یک بار مصرف و بسیاری از محصولات روزمره دیگر و حتی چرم مصنوعی نیز از این پلیمر تهیه می شود.در حقیقت به هرجا بنگریم محصولاتی از این پلاستیک دیده می شود.
بیشتر "پلی وینیل کلرید" ساخته شده در کاربردهای ساختمان سازی استفاده می گردد.
در حالیکه اکثر پلاستیک ها از نفت خام ساخته می شوند فقط 40 درصد PVC از نفت خام است و 60 درصد باقی مانده ان را کلر تشکیل می دهد که از نمک طعام حاصل می شود.کلر خواص مفیدی از قبیل مقاومت در برابر اتش و دوام را به پلیمر می دهد.این پلیمر بر حسب حجم تولیدی ان در رده دوم بعد از "پلی اتیلن" جای دارد."پلی وینیل کلرید" به مجموعه ای از افزودنی ها نیاز دارد تا ان را قابل استفاده کند.سرب.کادمیم یا ترکیبات الی قلع به عنوان پایدار کننده.فتالات ها به عنوان نرم کننده و سایر مواد شیمیایی به عنوان رنگ دهنده ها.بازدارنده های اتش.پرکننده ها و ضد اکسنده ها استفاده می شوند.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

تصور جهان پیشرفته کنونی بدون وجود مواد پلیمری مشکل می باشد. امروزه این مواد جزیی از زندگی ما شده اند و در ساخت اشیای مختلف، از وسایل زندگی و مورد مصرف عمومی تا ابزار دقیق و پیچیده پزشکی و علمی به کار می روند. کلمه پلیمراز کلمه یونانی (Poly) به معنی چند و (Meros) به معنای واحد با قسمت به وجود آمده است. در این میان ساختمان پلیمرها با مولکول های بسیار دراز زنجیر گونه با ساختمان فلزات کامل متفاوت است. این مولکول های بلند از اتصال و به هم پیوستن هزاران واحد کوچک مولکولی مرسوم به منومر تشکیل شده اند. مواد طبیعی مانند ابریشم، لاک، قیر طبیعی، کشان ها و سلولز ناخن دارای چنین ساختمان مولکولی هستند.

البته تا اوایل قرن نوزدهم میلادی توجه زیادی به مواد پلیمری نشده بود. بومیان آمریکای مرکزی از برخی درختان شیرابه هایی استخراج می کردند که شیرابه بعدها نام لاتکس به خود گرفت. در سال 1829، دانشمندان متوجه شدند که در اثر مخلوط کردن لاتکس طبیعی با سولفور و حرارت دادن آن ماده ای قابل ذوب ایجاد می شود که می توان از آن محصولات مختلفی نظیر چرخ ارابه یا توپ تهیه کرد. در سال 1909 میلادی فنل فرمالدئید موسوم به باکلیت ساخته شد که در تهیه قطعات الکتریکی، کلیدها، پریزها و وسایل مصرف زیادی دارد.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

تقسیم بندی راکتورها
راکتورها براساس نوع واکنش انتخاب می شوند. بر اساس یک تقسیم بندی راکتورها به دو دسته به صورت زیر تقسیم می گردند:
1- مداوم مخزنی (Continuous) شکل مجهز به همزن و لوله ای شکل
2-غیر مداوم ((non-continuous
بر اساس نوع دیگر تقسیم بندی راکتورها را به دو دسته زیر تقسیم می کنند:
1-واحدی (Stagewise)
2-دیفرانسیلی(Differential)
راکتورهای واحدی(Stagewise)
در این نوع راکتورها شرایط ذر تمام حجم سیستم به صورت یکنواخت باقی می ماند. اگرازهرنقطه راکتور نمونه برداری کنیم، از نظر ترکیب نسبی و دما یکسان است و هیچ تفاوتی ندارد و موازنه جرم و انرژی رادر تمام راکتور برقرار می نماییم.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

mtbe : متیل ترشری بوتیل اتر یک بنزین افزودنی است که برای افزایش عدد اکتان اضافه می شود و از متانول و ایزو بوتیلن تولید می شود.mtbe
: اولین ماده ی اکسیژن داری بود که به عنوان افزودنی به بنزین برای کامل تر شدن فرآیند احتراق در نظر گرفته شد، متانول که خود از اجزای اصلی بوجودآورنده ی Mtbe است اغلب از گاز طبیعی و دیگر محصولات نفتی بدست می آید. این ماده عمدتاً به عنوان اکسیژن دار کننده ی سوخت بکار می رود. پس از کنار گذاشتن تترا اتیل سرب در کشور از روش اکسیژن دار کردن بنزین از طریق افزودن Mtbe استفاده می شود، در واقع در حال حاضر عدد اکتان مورد نظر خود را به جای افزودن تترا اتیل سرب با افزودن Mtbe بدست می آوریم.

اقداماتی جهت بالا بردن عدد اکتان:
1. افزودن عدد اکتان از طریق افزودنیها
2. افزودن مواد آروماتیکی و ...
3. افزودن مواد شاخه دار یا ایزومرها و ارگانومتالها جهت بالا بردن عدد اکتان بنزینبرای تولید Mtbe متانول مورد نیاز خریداری می شود ولی ایزو بوتیلن را از جریان پالایشگاهی بدست می آورند که این جریان دارای ٪23 ایزو بوتیلن ، ٪20 1- بوتان و ٪7 2- بوتن که در این مدل ترانس 2- بوتن هم وجو دارد که تنها ایزو بوتن بواسطه متانول عکس العمل نشان می دهد.1-بوتن و 2- بوتن در برابر واکنش خنثی هستند:
واکنش شیمیایی: Ch3oh + (ch3)2c = Ch2 → (ch3)3c – O – Ch3مزایای اکسیژن دار کردن بنزین:می توان محتوای اکسیژن بنزین را برای سوختن تمیزتر و عملکرد بهتر دددددد اضافه کردن مواد اکسیژن دار به بنزین باعث کاملتر شدن احتراق و در نتیجه کاهش گازهای گلخانه ای و دیگر آلاینده های خطرناک است ، مزیت عمده دیگر استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده این است که سوخت مذکور به خوبی بنزینی که در حال حاضر در دسترس است عمل می کند، در حال حاضر دو ماده ی اصلی برای ساخت بنزین با فرمول اصلاح شده بکار می روند، این دو افزودنی اتانول و Mtbe هستند.از نظر خطرات زیست محیطی اتانول برتری خاصی نسبت به Mtbe دارد.هیأت منابع هوای کالیفرنیا ادعا کرده است که استفاده از بنزین با فرمول اصلاح شده می تواند از نظر کاهش آلاینده ها معادل خارج کردن 5/3 میلیون خودرو از جاده ها و بزرگراهها باشد استفاده از بنزین با احتراق تمیزتر حدود 25٪ از صدمات وارده به لایه اوزن را کاهش خواهد داد.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

MTBE (متیل ترسیو – بوتیل اتر) یک ماده آلی اکسیژن دار است که امروزه در ایران و برخی کشورهای جهان به صورت گسترده در بنزین بدون سرب استفاده می شود در ابتدای انتخاب و استفاد ه از این ماده در سوخت مزایای زیست محیطی آن مورد توجه بود ولی اکنون پس از گذشت چند سال از مصرف آن در دنیا مشخص شده است که MTBE دارای امکان تاثیرات سوء روی انسان بوده و دارای پتانسیل آلودگی محیط زیست است. ورود MTBE به منابع آب و خاک به روشهای مختلف انجام می گیرد .MTBE در خاک بسیار متحرک است و حرکت آن در آب تابع قوانین حرکت آب در خاک است. MTBE مقاومت زیادی به تخریب زیستی دارد و نیمه عمر آن در آب بالاست ، جذب آنها توسط ذرات خاک ضعیف است ،حلالیت بالایی در آب دارد و بسیار متحرک است . این عوامل باعث حرکت MTBE به سمت آبهای زیر زمینی و جمع این ماده در این آبها می گردد و از آنجا که آبهای زیرزمینی در شرب و کشاورزی استفاده دارند با تهدید سلامتی انسان و طبیعت باعث معضلات زیست محیطی می گردد درحال حاضر USEPA حد مجاز این ماده در آبهای آشامیدنی راpb ۴۰ ۲۰ تعیین کرده است. با توجه به مصرف گسترده MTBE در ایران قبل از آنکه این ماده به معضل زیست محیطی در کشور تبدیل گردد باید راهکارهی مناسب ادامه و ا عدم مصرف آن مشخص شود.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

به وجود آمدن ضایعات درصنایع مختلف به تخریب محیط زیست منجر می شود و اقدام هایی برای از بین بردن این ضایعات تنها، مشكل را از بخشی به بخش دیگر منتقل می كند. در موارد خیلی خاص آلودگی های ایجاد شده به محصول و یا پلیمر تبدیل می شود. متخصصان و کارشناسان همواره باید در جلوگیری از به وجود آمدن این ضایعات کوشا باشند و این کار اگر چه دشوار است اما می توان با در نظر گرفتن این هدف، در جهت کاهش ضایعات تولیدی در صنایع قدم برداشت.

واحد تبدیل بخار، برق و آب سرد (Utility Section) در كلیه صنایع وجود دارد كه در آن آب مورد نیاز صنعت تأمین می شود و به صورت های مختلف گرم و یا سرد در اختیار بخش های مختلف قرار می گیرد.

در نخستین مرحله، این واحد آب از منابع چاه، رودخانه و یا دریا با سیستم پمپاژ به سمت مخازن كلاریفایر برده می شود و در این دستگاه به وسیله موادی مانند سود و كلرو آهن سختی موقت آب گرفته می شود. در این دستگاه ضایعاتی كه در نخستین مرحله تولید می شود، لجن آهكی و به عبارت دیگر، دوغاب است. در بسیاری از كارخانه ها این دو غاب بارگیری شده و به زمین های متروكه برده و تخلیه می شوند. ریختن این لجن آهكی در خاك علاوه بر این كه استعداد رشد گیاه در خاك را از بین می برد، برای پرندگان منطقه نیز خطرهای بسیاری دارد. با نشستن پرنده بر روی این لجن و چسبیدن آن به پای پرنده، لجن آهكی و یا دوغاب سبب قطع شدن پای پرندگان می شود.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب