تعریف    

برکه های تثبیت فاضلاب (WSP) گودال های خاکی هستند که فاضلاب خانگی و دیگر فاضلاب ها برای مدت طولانی در آنها نگهداری شده و با عمل ته نشینی و به کمک نور،حرارت، رشد جلبکها و میکروارگانیسم ها مواد آلی موجود در فاضلاب تجزیه و تثبیت می گردد.در این واحد ها عمل ته نشینی و تثبیت  هر دو با ام انجام می شود

از آنجا که فرآیندهای طبیعی در تصفیه فاضلاب در برکه ها نقش اساسی داشته و با توجه به پایین بودن سرعت فرآیندهای تصفیه طبیعی ، به زمان ماند طولانی برای تصفیه فاضلاب مورد نیاز می باشد که این زمان ماند با توجه به شرایط آب و هوایی از چند روز تا چندین ماه متغیر است.برکه های تثبیت جزو روش های ارزان قیمت تصفیه فاضلاب بوده و در مناطقی که دارای شرایط آب و هوایی مناسب و زمین ارزان قیمت کافی باشند به راحتی می توان برای تصفیه طیف وسیعی از فاضلاب های شهری و صنعتی استفاده نمود.

اگر چه راندمان تصفیه در برکه ها در مناطق دارای آب و هوای گرم در حد مطلوب است ولی در عین حال از آنها می توان برای تصفیه فاضلاب در مناطق سردسیر هم استفاده نمود. در مناطق سردسیر زمان طولانی تر برای تصفیه فاضلاب مورد نیاز خواهد بود. راندمان تصفیه در این روش عمدتا بستگی به نور خورشید ، درجه حرارت و شدت  وزش باد و ...  داشته که این پارامترها مستقیما بر روی بیولوژی سیستم دارای تاثیر می باشند.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

بررسی واحد تصفیه آب پتروشیمی

آب جزء اصلی ترین مواد کلیه واحدهای صنعتی است از این رو تأمین آب مورد نیاز واحدهای صنعتی و تصفیة آنها به منظور در اختیار قرار دادن به واحدها بسیار با اهمیت است در زیر به شرح مختصری در مورد واحد تصفیه آب پتروشیمی اصفهان می پردازیم .
هدف اصلی از احداث تصفیة آب خام جهت تصفیه آب واحد 7500 مجتمع پتروشیمی اصفهان و نیز تهیه آب بدون یون مصرفی در بویلرهای واحد نیروگاه می باشد ، این واحد همچنین مشتمل بر بخشهای تولید آب آشامیدنی وآب سرویس و آب سیستم آتش نشانی است.

تئوری فرآیند :
ناخالصیهای موجود در آب به گروههای زیر تقسیم می شوند ، مواد معلق مثل باکتریها ، گل و لای کلوئیدی ، میکرو ارگانیزم ها و همچنین روغن ها و جلبکها و املاح که به دو گروه کاتیونی و آنیونی تقسیم می شوند . کاتیونی مثل کلسیم ، منیزیم ، آهن ، منگنز و پتاسیم و آنیونی مثل بی کربنات هیدروکسید سولفات ، کلراید فسفات و نیترات گازهای محلول مثل اکسیژن ، دی اکسید کربن ، سولفید هیدروژن ، نیتروژن و آمونیاک و مواد آلی .

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

یکی از دغدغه های مدیران بیمارستانهاو مراکز استریل اطمینان از صحت عملکرد دستگاههای استریل کننده است. چراکه کوچکترین خطای احتمالی مستقیماً با جان بیماران و عوامل درمانی در ارتباط خواهد بود. برای کالیبراسیون کیفی دستگاههای اتوکلاو روشها و استانداردهای مختلفی ازجمله ISO 11140 و ISO 11138 وجود دارند.
بطور کلی روشهای کالیبراسیون دستگاههای استریل کننده به شرح زیر است.
• سنسور های نمایش عملکرد نصب شده بروی دستگاهها
• اندیکاتور های شیمیایی
• اندیکاتورهای بیولوژیکال
سنسورهای نمایش عملکرد دستگاهها
اکثر دستگاههای استریلیزر به نشانگرهای نمایش وضعیت مجهز هستند. این نمایشگرهای معمولا دقت بالایی نداشته و ضریب خطا هم در آنها بالاست و معیار مناسبی برای کنترل کیفی دستگاهها نیست. ضمناً اکثراً قابل مستند سازی نبوده و صرفاً حین عمل دستگاه قابل مشاهده هستند. مثل مانیتورهای اتوکلاوها.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

در این نوع استریلیزاسیون عمل ایجاد خلاء قبل از حضور بخار رخ میدهد که به این روش پیش خلاء و به اتوکلاو های آن اتوکلاو پیش خلاء گویند.این روش دارای شرایط زیر است.

 

· هوا توسط پمپ خلاء تخلیه شده و بخار به سرعت داخل چمبر تزریق میشود.

· مدت زمان استریلیزاسیون برای اشیاء بسته بندی شده 4 دقیقه در 132 درجه و یا 3 دقیقه در دمای 135 درجه است.

· زمان خشک کردن حدود 3 الی 20 دقیقه (بسته به نوع دستگاه اتوکلاو) میباشد.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

مقدمه

این مبحث مرور کلی در زمینه طراحی و بهره برداری از تاسیسات حذف بیولوژیکی نیتروژن است.در این مبحث کاربرد سیستم های تک مرحله ای اکسیداسیون کربن / نیترات سازی / نیترات زدایی ، به دلیل هزینه های مربوطه و سهولت استفاده مورد تاکید قرار می گیرد.به هر حال کاربرد تاسیسات نیترات زدایی به عنوان مرحله ای مجزا به صورت گزینه مناسب مورد بحث قرار می گیرد .

تجارب بدست آمده در تاسیسات واقعی ، حذف فیزیکی – شیمیایی نیتروژن ، معایبی را در مقایسه با تاسیسات حذف بیولوژیکی نیتروژن نشان می دهد. معمولا سیستم های فیزیکی –شیمیایی پر هزینه بوده و نگهداری از آنها بسیار مشکل است . همچنین ممکن است اثرات زیست محیطی ثانویه قابل توجهی را در بر داشته باشند . (نظیر رها سازی نیتروژن آمونیاکی به اتمسفر در طی هوادهی ).

بنابر این در اغلب موارد حذف بیولوژیکی نیتروژن ، سیستم انتخابی می باشد .بطور معمول ، تکنولوژی های فیزیکی شیمیایی تنها برای پالایش پساب خروجی سیستم حذف بیولوژیکی نیتروژن بکار می روند. به عنوان مثال ، هنگامیکه اختلالات بهره برداری سبب نیترات سازی ناقص می شود، کلرزنی تا نقطه شکست می تواند بجای سیستم حذف بیولوژیکی بکار برده شود.

گزینه های فرایند

حذف بیولوژیکی ترکیبات نیتروژنه از فاضلاب شهری ، شامل سه فرایند اصلی می باشد:

سنتز : ورود نیتروژن به داخل ساختار جرم میکروارگانیسم که در طی رشد سلول صورت می گیرد .

نیترات سازی : تبدیل آمونیاک و نیتروژن آلی ( به طور معمول در فاضلاب شهری یافت میشود ) به نیترات ،این عمل از طریق اکسیداسیون توسط میکروارگانیسم های نیترات ساز انجام میگیرد .

نیترات زدایی : تبدیل نیترات به گاز نیتروژن بوسیله میکروارگانیسم های نیترات زدا ، سپس نیتروژن از فاضلاب به اتمسفر رها میشود .

همه سیستم های موجود حذف بیولوژیکی فسفر ، این فرایند ها را مورد استفاده قرار می دهند . با توجه به تلفیق این فرایند ها با فرایند های تصفیه فاضلاب شهری ، بر اساس نیترات زدایی ، دو روش کاربرد دارد .:

1) نیترات زدایی در یک واحد فرایند مجزا که به عنوان " نیترات زدایی مجزا " اطلاق می گردد.

2) واحد " لجن تک مرحله ای " که شامل ترکیب اکسیداسیون کربن ، نیترات سازی و نیترات زدایی می باشد.

روش های حذف نیتروژن ممکن است بر اساس روش بکار رفته برای انجام فرایند نیترات سازی نیز تقسیم بندی گردند.

در زیر هر یک از این روش ها با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار می گیرد.

 

 

 

گزینه های نیترات زائی

همان گونه که شرح داده شد ، نیترات سازی ( تبدیل بیولوژیکی آمونیاک و نیتروژن آلی به نیترات ) جزء لاینفک و ضروری هر واحد بیولوژیکی  حذف  نیتروژن است . برای انجام عمل نیترات سازی فاضلاب شهری دو روش وجود دارد :

1) نیترات سازی مرحله مجزا

2) فرایند ترکیبی اکسیداسیون کربن ، نیترات سازی .

مواد  BOD  نیترات سازی مرحله مجزا شامل دو فرایند بیولوژیکی سری است . در مرحله اول   

 پائینی ( ناشی از مرحله اول )BODبا  کربنه حذف می شود و در دومین مرحله نیترات سازی  پساب

  و نیترات سازی در یک       BOD انجام میشود . در سیستم ترکیبی اکسیداسیون کربن و نیترات سازی ، حذف

برایند بیولوژیکی واحد انجام می گیرد.  هر دو روش نیترات سازی بطور موفقیت آمیزی در تصفیه فاضلاب های شهری بکار گرفته شده اند . انتخاب روش مناسب به عوامل اقتصادی بستگی دارد.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

تصفیه اولیه:

تصفیه اولیه فاضلاب شامل حذف مواد جامد معلق از فاضلاب و یا آماده سازی فاضلاب جهت ورود به قسمت تصفیه ثانویه می باشد. بخش ها مختلف تصفیه اولیه عبارتند از :
1- آشغالگیری،
2- ته نشینی،
3- شناورسازی،
4- خنثی سازی و متعادلسازی.

 

آشغالگیری به منظور حذف مواد جامد در اندازه های مختلف بکار می رود. ابعاد مجرای شبکه آشغالگیری بسته به کاربرد متفاوت می باشد. عمل تمیز کردن شبکه آشغالگیر می تواند بصورت دستی و یا مکانیکی انجام شود. آشغالگیرها به دو دسته شبکه بندی ریز و شبکه بندی درشت تقسیم می شوند و وظیفه محافظت پمپ ها و سایر تجهیزات تصفیه خانه در مقابل مواد جامد شناور در فاضلاب را بر عهده دارند.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

مطالعه کاربرد استریلیزاسیون به روش فرمالدئید


روشهای استریلیزاسیون بیمارستانی عمدتاً به 2 بخش کلی تقسیم میگردند:
• اگر ابزار در برابر گرما و رطوبت مقاوم باشند از روش استریلیزاسیون بخار.
• اگر ابزار در برابر گرما و رطوبت مقاوم نباشند، از روش های زیر استفاده میشود:

• اتیلن اکساید
• پلاسما
• فرمالدئید

 

اتیلن اکساید:

• اتیلن اکساید سرطانزاست
• برای محیط زیست خطرناک است
• سیکل استریلیزاسیون طولانی دارد

پلاسما:

• لوله های باریک و دراز را نمیتوان استریل کرد
• با سلولز سازگار نیست
• هزینه استریلیزاسیون بالاست

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

تاریخچه اندیکاتور های استریلیزاسیون بخار:

اولین اندیکاتوری که برای نمایش استریلیزاسیون بکار می رفت یک سیب زمینی بود. یک سیب زمینی خام در داخل اتوکلاو قرار می گرفت و اتو کلاو شروع به کار می کرد. اگر در پایان سیکل استریل سیب زمینی پخته شده بود کاربر متوجه می شد که بخار و دمای مناسبی وجود داشته است.

اولین اندیکاتور تجاری در سال 1920 به بازار عرضه شد. گلوله ای مومی که دریک لوله شیشه ای قرار گرفته بود. نقطه ذوب گلوله مومی برابر با دمای استریلیزاسیون 121 درجه بود. اگر گلوله مومی در پایان سیکل ذوب شده بود کاربر متوجه می شد که دمای مناسب وجود داشته است. در این اندیکاتور پارامتر زمان قابل اندازه گیری نبود.

در سال 1932 یکی از بنیانگذاران شرکتی به نامATI ( (Indicator Aseptic Thermo   نوار کاغذ چاپ شده با یک ماده شیمیایی را به عنوان اختراع ثبت کرد که با تغییر رنگ از سفید به مشکی در طول استریل بخار کار می کرد. این محصول استریلومتر نامیده شد به دلیل اینکه شکلی که توسط جوهر در روی اندیکاتور چاپ شده بود یک ترمومتر ( دماسنج ) بود.

 

مکانیسم شیمیایی این اندیکاتور بر اساس یک واکنش شیمیایی معدنی(غیر آلی) با ترکیبات سولفات و فلزات بود.

این اندیکاتور از ترکیب فلزی با مخلوط گوگرد که با جوهر چاپ آمیخته شده بود تشکیل یافته بود. این جوهر قبل ازفرآیند استریل بخار سفید بود و به مشکی تبدیل می شد.

در سال 1940 دومین جوهر شیمیایی توسط ATI تولید شد که بر اساس یک واکنش شیمیایی معدنی دیگری به نام هیدرات بود.

کرومیوم تری لراید بدون آب برای تغییر رنگ از ارغوانی به سبز برای نمایش بخار با فشار بالا بکار می رفت.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب