آبگذر زيرزمين يا کالورت
آبگذر زيرزمين يا (Culvert) مجرائي است كه به منظور هدايت آب يك كانال يا هرزه آب و سيلاب از يك
طرف تپه به طرف ديگر مورد استفاده قرار ميگيرد.
كالورت سازهاي است كه در پايينترين نقطه خط القعر ساخته ميشود.
كالورتهاي زير راهها از مجاري انتقال آب هستند كه طول آنها كمي از عرض جاده بيشتر است .
اگرچه كالورتها ظاهرا ساختمان هيدروليكي سادهاي دارند اما طراحي آنها به دليل حالتهاي
بسيار متنوعي كه جريان آب در آن ميتواند پيداكند كار آساني نيست و به سادگي نميتوان
آنها را به دو دسته يا جريانهاي تحت فشار و يا جريانهاي آزاد متقسيم نمود. لذا براي تعيين پروفيل سطح
آب و مقدار جريان در كالورتهاي غيرمدور مدلهاي هيدروليكي مورد نياز است .
میکروبیولوژی
اسینه توباکتر(Acinetobacter):
این جنس دارای اشکال میله شکل گرم منفی می باشد که بعضی از آنها با خانواده نیسریاسه (Neisseriaceae) قرابت نشان می دهند.این دو گونه از این جنس شناسایی شده اند: اسینه توباکتر کالکواستیکوس (A.Calcoaceticus) و اسینه توباکتر لوفی (A.Lwoffii) . بعضی از میکروارگانیسم ها که قبلاً تحت عنوان آکروموباکتر طبقه بندی می شدند،در حال حاضر در این جنس قرار گرفته اند.آنها شدیداً هوازی می باشند و قادر به احیای نیترات ها نیستند.گرچه به جنس موراکسلا (Moraxella) وابسته اند،اما از نظر اکسیداز منفی با یکدیگر تفاوت دارند.در کشت های تازه،میله ای شکل و در کشت های کهنه،کروی شکل اند.به طور کلی در انواع گوشت،اهمیت دارند ولی مدارک بیانگر این است که مقدار آن در گوشت بسیار کم است و بیشتر در خاک و آب یافت می شوند.
استوباکتر(Acetobacter):
جنس استوباکتر دارای سه گونه می باشد.باکتری گرم منفی میله ای شکل و هوازی است.در صورت متحرک بودن به وسیله فلاژل های پری تریش (Peritrichous) متحرک اند. این باکتری ها الکل را به آب و کربنیک،لاکتات را به کربنات تبدیل و بعضی از اسید های آمینه را تجزیه می کنند.استوباکترها عموماً در مالت تخمیر شده،سرکه و میوه ها و سبزی های ترش یافت می شود.برخی گونه ها مانند استوباکتراستی (A.aceti) اتانول را به اسید استیک،اکسید کرده وکاربرد صنعتی در تولید سرکه دارند،به همین دلیل به استوباکترها،اسید استیک باکتری هم گفته می شوند.این باکتری ها در جوانی گرم منفی و سلول های پیر اکثراً گرم متغییراند.
مشخصات آب اشامیدنی
ردیف | نوع میژگی | مقدار مطلوب | مقدار مجاز |
1
2
3
4 | رنگ (حداکثر ) بو (حداکثر ) تیرگی (کدورت
PH ) | 0 (pt-Co) 2 واحد واحد
0 جکسون واحد8/5 - 7 | 10 (pt-Co) 3 واحد واحد
20 جکسون واحد9/2 - 6/5 |
پالايش آب دريا توسط حرارت خورشيد
پژوهشگران ژاپني وابسته به دانشگاه صنعتي توکيو، به فناوري نويني دست يافتند که مي توان با بهره
گيري از حرارت نور خورشيد ، آب شور دريا را پالايش و تبديل به آب شيرين کرد.
به گزارش روزنامه "نيهون کيزاي" ،دراين روش بااستفاده از حرارت خورشيدي آب دريا را تبخير کرده و
سپس نمک و ديگر مواد زايد آن گرفته مي شود.
به گزارش ايرنا به نقل از نيهون کيزاي ، به دليل اين که در اين فناوري از فيلتر بهره گرفته نمي شود،
هزينه پالايش آب دريا بسيار ارزانتر تمام مي شود.
به گفته دست اندرکاران هزينه پالايش آب دريا با استفاده از اين فناوري نوين ، يک دهم روش هاي کنوني است .
پژوهشگران گفتند، در اين فناوري با استفاده از لنزي ويژه ، نور خورشيد را در يک نقطه متمرکز کرده و
سپس به وسيله آن آب دريا موجود در مخزن را با حرارت 90 درجه بالاي صفر جوشانده و سپس نمک آن
گرفته مي شود.
آشنایی با مهندسي آب
دانشجويان رشته آبياري بخشي از دروس رشته مهندسي عمران آب و بخشي از دروس رشته كشاورزي را مطالعه ميكنند. چرا كه هدف اين رشته استفاده از آب در كشاورزي است. بنابراين يك مهندس آبياري بايد با آب و ويژگيهاي آن ، طريقه استحصال آب، طريقه انتقال آب به محل مصرف و طريقه مصرف آب آشنا باشد و براي تسلط به موارد فوق لازم است كه از دانشهاي ديگري از قبيل زمينشناسي ، هواشناسي ، خاكشناسي، گياهشناسي، طراحي و ساخت تاسيسات آبي و مكانيزم مصرف آب توسط خاك و گياه اطلاع داشته باشد.
براي مثال بايد بداند كه يك باغ به چقدر آب نياز دارد و گياه باغي چه فرقي با گياه علوفهاي دارد؟ يا اين كه بداند در كشت سنتي، كشت مكانيزه و كشت آبياري تحت فشار چقدر آب مصرف ميشود و همچنين بايد بداند كه يك سد چه ارتفاع، عرض ، حجم و بيرونريزي آب بايد داشته باشد.
فرایند نرم سازی به شیوه ته نشینی
(Softening process by sedimentation Method)
فرایند نرم سازی به منظور کاهش سختی آب بکار می رود. با استفاده از مواد شیمیایی ، سختی آب تحت واکنش های شیمایی قرار می گیرد و رسوب می نماید که در نتیجه سختی آب کاهش می یابد. سختی آب به دلیل وجود کربنات ها ، بی کربنات ها ، سولفات ها ،کلریدها و نیترات های فلزات کلسیم و منیزیم و آهن و آلومینیوم است. از آنجا که سه فلز آهن ، آلومینیوم به مقدار کم در آب وجود دارد ، قسمت عمده سختی آب مربوط به یون های کلسیم و منیزیم است . میزان سختی آب های خام تا حد زیادی به شرایط زمینی که آب در آن جاری است بستگی دارد و به همین دلیل مقدار یون ها در آب های سطحی و زیر زمینی متفاوت است . سختی آب به صورت دائم و یا سختی غیر کربناتی موقت یا سختی کربناتی بیان می شود.
حذف سختی موقت (Temporary hardness removal) :
استفاده از آب آهک روش عمومی برای کاهش سختی موقت آب است. آب آهک (کلسیم هیدروکسید) با کلسیم بی کربنات و منیزیم بی کربنات واکنش می دهد و رسوب کلسیم کربنات و منیزیم هیدروکسید تولید می کند .
با توجه به واکنش های بالا آب آهک لازم برای کاهش سختی منیزیمی دو برابر مقدار آب آهک لازم برای کاهش سختی کلسیم است.
حذف سختی دائم (Permanent hardness Removal) :
برای کاهش سختی غیر کربناتی آب از آهک / سود استفاده می شود. در سختی موقت با اضافه کردن یک ماده قلیایی مثل آهک یا سود ، بی کربنات موجود در محیط به کربنات تبدیل می شود و کربنات تولید شده باعث رسوب کردن کلسیم و کاهش سختی کلسیمی می شود.
روش دیگر در نرم سازی آب ،استفاده از سود سوزآور است که درمواد خالص به کار می رود . برتری استفاده از سود سوزآور این است که با کلسیم بی کربنات تولید سدیم کربنات می کند که خود این ماده در حذف سختی دائم موثر است.
تبادل یونی (Ion-exchange) :
رزین های تعویض یونی جامدات نامحلول در آب می باشند که به وسیله تبادل یون می توانند جهت جذب کاتیون ها و آنیون ها به کار گرفته شوند. پدیده تعویض یون ترکیبی از پدیده جذب سطحی و فرایند نفوذ می باشد و سرعت واکنش را عملیات انتقال جرم که یون ها را از سیال به سطح رزین و یا از سطح رزین به سیال می رساند مشخص می کند. پدیده تبادل یون یک تعادل شیمیایی است و از اصول حاکم بر تعادل ها پیروی می کند. در الکترولیت ها نیز پدیده تعویض یون وجود دارد ولی به دلیل همگن بود یون ها که در آن مبادله کننده های یون هر دو مایع می باشند عامل موثر سینتیک شیمایی است در حالیکه در تعویض یونی به دلیل جامد بودن رزین ها نفوذ یون ها مورد توجه می باشد در واقع پدیده تبادل یون به دلیل وجود نیروهای الکترواستاتیک می باشد و قدرت تبادل به این نیروها بستگی دارد و به شیوه ای است که مواد قبل و بعد از تبادل یون هر دو از نظر الکتریکی خنثی خواهند بود.
تصفیه آبهای سطحی
آب رودخانهها را نیز نمیتوان نظیر آب سدهای مخزنی یا دریاچهها مستقیما برای مصرف عموم بکار برد. در این مقاله به بررسی روشهای صحیحی قابل شرب کردن چنین آبهایی نیز میپردازیم. برای استفاده از هر آب سطحی لازم است قبل از برداشت ، مطالعه دقیقی در مواقع مختالف سال روی آن انجام گیرد. ترکیب آب بویژه از لحاظ تیرگی ، قدرت رسوبگذاری و درجه هیدروتیمتری ، ph ، مقدار ماده آلی و مقدار اشریشیاکولی باید بدقت مورد بررسی قرار گیرد.
این مطالعات باید روی ریزابههای بالا دست که رودخانه ، سد یا دریاچه از آن تغذیه میکنند، نیز انجام شود. مطالعه باید حداقل در یک دوره اقلیمی کامل و همچنین برای سالهای زیاد انجام شود. این مشاهدات برای تعیین صحیح روش تصفیهای که باید انجام شود، لازم است. در آخر ، این مطالعات باید با بررسی دبیها ، ارتفاعهای حداکثر آب رودخانه در مواقع طغیان ، طبیعت مناطق بهره برداری صنعتی بالا دست و خطر آلودگی از پسابهای صنعتی در داخل رودخانه و غیره تکمیل شود. آلودگیهای آبادیها و صنایع ساحلی با فاصله 10 کیلومتری بالا دست آبگیر مورد بررسی قرار خواهد گرفت. مسائلی که در زلال کردن آبها مطرح میشود، در این مقاله بررسی میشوند.
آب بند چیست و مناسب ترین نوع آن کدام است؟
سال هاست استفاده از آب بند (واتر استاپ) به منظور آب بندی درزهای اجرایی و محل های قطع بتن (Construction Joint) متداول است. امروزه تمامی کشورهای توسعه یافته و پیشرفته از آب بندهای هیدروفیلیک یا بنتونیتی برای آب بندی درزهای اجرایی استفاده می کنند نه نوع P.V.C آن، زیرا محل ثابت سازی آب بندها در بین آرماتورها می باشد و با گذشت چند سال از عمر سازه و بررسی شرایط آرماتورها و بتن مشاهده می کنیم آرماتورهای طولی و عرضی که در سمت آبگیر سازه قراردارند به واسطه عبور آب از طریق درز سرد موجود بین مقاطع بتن ریزی شده و لوله های موئین ناشی از تبخیر آب بتن، دچار زنگ زدگی شده که در برخی از موارد با انبساط 6 الی 15 درصدی حجم آرماتورها، بتن دچار ترک خوردگی می گردد. این نقصان عاملی جهت تشدید نفوذپذیری و کاهش شدید طول عمر سازه بتنی می باشد. آب بندهای هیدروفیلیک یا بنتونیتی علاوه بر سهولت و سرعت بسیار زیاد در نصب تمامی نواقص فوق الذکر را رفع می کنند.
برای آب بندی یک سازه بتنی باید دو کار اساسی صورت بگیرد:
• آب بندی خود بتن توسط بتن مناسب
• آب بندی درزهای بتن توسط واتراستاپ