خصوصیات باکترویلوژی آب آشامیدنی
كيفيت باكتريولوژي آب آشاميدني را ميتوان از طريق نمونه هاي متوالي كه در طول مدت زمان معيني جمع آوري شده، ارزيابي نمود. خطر عمده اي كه همراه آب آشاميدني مي باشد، عبارتست از احتمال آلودگي آن بوسيله فاضلاب يا مدفوع انساني، اگر چنين آلودگي رخ داده باشد ممكن است آب باعث انتقال باكتري هاي بيماريزا روده اي گردد با آنكه روشهاي جديد باكتريولوژيك امكان تعيين باكتري هاي بيماري زا را در آب به وجود آورده، ولي جدا كردن آنها از نمونه هاي آب آشاميدني به صورت روزمره عملي نيست.
دلايل استفاده از كليفرم روده اي به عنوان شاخص معرف آلودگي آب به فاضلاب انساني عبارتند از:
تعداد (غلظت): تعداد بالاي اين باكتري هادر روده (روزانه هر نفر 100 تا 400 ميليارد كليفرم دفع مي كند)، به طوري كه حتي در اثر رقيق شدن هاي مكرر هم، مي توان اطمينان داشت كه اگر هر نوع باكتري در نمونه باشد، حتماً كليفرم روده اي هم وجود دارد.
مقاومت بالا: كليفرم روده اي در برابر شرايط نامساعد محيط (PH، دما و ...) مقاومت بالايي دارد، به طوري كه اگر بخاطر نامساعد بودن محيط كليفرم روده اي از بين برود ميتوان مطمئن بود كه هيچ نوع ويروس و يا باكتري بيماري زا نمي تواند در آب وجود داشته باشد.
طرز تشخيص: تشخيص اين باكتري نسبت به سايرين بسيار ساده و ارزان است.